ریسک کنم یا نه؟

سلام عزیزم وقتت بخیر.

برای بار هزارم باید بگم که هیچ چیزی اتفاقی نیست. پس این فرصت اگر پیش اومده قطعا خواسته و نیاز درونی خودت بوده که اجابت شده. البته اجابت شده چون تو قطعا طی این مدت تغییراتی رو درون و بیرونت رقم زدی. پس اینا حاصل تلاش و ایمان خودته.

و اما در رابطه با دغدغت باید یک سوال اساسی از خودت بپرسی.

سوال اینه:

اگر در این مبارزه برنده بشم چه اتفاقی میوفته و اگر ببازم چه اتفاقی میوفته؟

خب باختن که تکلیفش همین الآن مشخصه. البته جزئیاتش رو خودت بهتر میدونی. اما قطعا در مبارزه ای که برای بار اول قراره تجربش کنی، باختن هم کلی دستاورد و تجربه برات به همراه داره. و اما حالا باید ببینی پیروز شدن در این مبارزه جه نتایجی رو به همراه داره؟ اگر من برنده بشم قراره چه اتفاقی بیوفته؟ در کانون توجه قرار میگیرم و مربی های بهتر سراغم میان؟ مدال و کمربند میبرم و رزومه حرفه ای برام ایجاد میشه؟ یا چی؟

پس بشین فکر کن بردن در این قفس چه نتایجی رو به همراه داره؟ اگر نتایجش باعث رشد تو میشه پس چرا که نه؟ رشد حاصل شهامت و خارج شدن از منطقه امنه پس خدا هم این فرصت رو برات فراهم کرده. اگر دقت کنی ما گفتیم حتی باخت هم دستاورد های خودش رو برای تو داره پس چه ببری چه ببازی برای تو دو سر سوده.

و اما سوال بعدی که باید از خودت بپرسی اینه که چرا در این تصمیم دچار شک و تردید شدی؟!

چرا اصلا باید به این فکر کنی به این که ریسک کنم یا نه؟! مگه میخوای بری توی دل شیر؟! اصلا ریسک یعنی چی؟ ریسک یعنی شانس و یعنی من میرم دیگه حالا ببینم چی میشه! درصورتی که تو باید بری برای برد و ببری. یعنی از صدِ خودت بزاری و تهش اونموقع اگر باختی دیگه میتونی از باختت درس بگیری. نه این که از همین الان به باخت فکر کنی و انقدر نشخوار فکری کنی که تهشم توی قفس خراب کنی و بعد شروع کنی به خودخوری. پس ریسک رو بیخیال. اصول و قانونمندی رو بچسب.

تمام این روند قطعا بخاطر ترس های درونیه. پس ترس هایی که تردید رو برات آوردن هم بشناس و از بین ببر. ترس از باخت، ترس از خوب عمل نکردن، ترس از نتیجه نگرفتن، ترس از تلف شدن وقت و و و … تامام این ها  همون ترس هایی هستن که ذهنت برات میاره تا تو رو توی منطقه امنت نگه داره و اسم این فرصت رو میزاره ریسک!!! و توام فکر میکنی این دلایل کاملا منطقیه. درحالی که حتی اگر منطقی هم باشه بازم لزومی نداره تو بهشون گوش بدی چون تو خوااااااااااهان رشدی و آدمی که به دنبال رشده هم باید یاغی باشه! اونم کسی که قراره مبارز ام ام ای بشه!

پس فرصت ها رو از دست نده و یادت باشه حتی اگر بری اونجا ناک اوت هم بشی باااازم بهتره. چرا؟ چون بعدش رها و آزاد برمیگردی و یک عمر حسرتش رو نمی خوری! پس برو و توی فکرش هم نباش و اتفاقا برو واسه برد. این رو بدون اگر برای برد تمرین می کنی اما فکرت روی باخته پس تو میبازی. چون فکرت و ذهنت تو رو توی زمین طوری کنترل میکنه تا گند بزنی. اما اگر فکرت روی برد باشه و حتی توی ذهنت از همین الان برد رو تصویر سازی کنی و فشرده هم تمرین های جسمی و رو حی داشته باشی دیگه می ترکونی.

پس از همین الان تمرین رو شروع کن و بهش بگو من آماده هم و هماهنگی ها رو انجام بده. من جای تو تصمیم نمی گیرم و فقط راستش رو بخواهی میگم من اگر باشم اینطور تصمیم میگیرم، چون حسرت از باخت برای من خیلی دردناک تره! اما بازم تو تصمیم گیرنده ای و شاید اصلا شرایط اون مبارزه رو بررسی کنی و ببینی به دردت نمیخوره یا مناسب نیست و … اما اگر اوکیه و فکر می کنی وااااقعا فرصت خوبیه که خدا برات فراهم کرده. پس از تمام وجود برو به استقبالش.

همین الان هم توی دفتر اون دوتا سوال که گفتم رو بنویس و پاسخشون رو مفصل بده و پاسخ ها رو بررسی کن دیگه تا ته داستان رو خودت متوجه میشی.

راستی، وقتی باور ها و احساست رو اصلاح می کنی و برای بارهای اول اتفاقات خوبی برات میوفته، به شدت سورپرایز میشی و حتی ذهنت میگه ممکنه اتفاقی باشه و غیره. یادت باشه باید انقدر مستمر روی ذهنیتت و روحیاتت کار کنی تا این اتفاقات و فرصت های عالی مداااام تکرار بشه در حدی که برات عادی بشه. مثل ثروتمندی که درآمد ماهی پنج میلیارد تومن براش کاااااملا عادی شده و باورش به تثبیت رسیده. این فرد هم در روز های اول وقتی ماهی یکی دو سه میلیارد درامد داشته مثل تو سورپرایز شده و حتی ذوق زده شده و اونجا تاااااازه داشته باور هاش شکل می گرفته. اما انقدر ادامه داده و انقدر این درآمد رو تجربه کرده که حالا دیگه ذهنیتش به ذهنیت یک فرد ثروتمند تبدیل شده.

پس توام تازه اول راهی و باید انقدر ادامه بدی تا این اتفاقات خوب و فرصت های عالی بشه روتین زندگیت، طوری که دیگه عادی بشه برات. درضمن یادمه توی بخش چشمه پاسخ هایی رو به سوالات قبلیت داده بودم که به شدت به الانت کمک میکنه برای این که پرقدرت به استقبال این فرصت بری. پس حتما اون پرسش و پاسخ های قبلی رو هم مطالعه کن.

برات آرزوی موفقیت دارم.

زنده باشی و پایدار

سلام امیدوارم حالتون خوب باشه

من از دیدگاه خودم به این سوال پاسخ میدم و شاید از نظر اقای شجاعی یا افراد دیگه این دیدگاه اشتباه یا … باشه اما خب این بخش برای همین تبادل نظرها و ارائه دیدگاه های مختلفه.

به نظر من اگر علاقه رو دارین واقعا و اگر همون فرد که باهاش کار کردین این موضوع و توی شما دیده پس قطعا شرکت کنید.

من خودم قبلا با همچین موقعیتی هایی رو به رو شدم و این نوع انتخاب ها دوتا حالت داره یا شما شرکت میکنی و شکست میخوری و همون شکست شما بهترین نتیجه برای اینده رو بهتون نشون میده حالا یا دیده میشین و افرادی ازتون حمایت میکنن یا کمترین دست آوردش که همون کسب تجربه هست و صاحب میشین.

یا پیروز میشین و خب مسیری که میخواستین و شاید خیلی دیرتر به شکل جدی آغاز کنین و آغاز می کنین.

–

من خودم با هر دو حالت مواجه شدم و توی خیلی از مواقع در عین آماتور بودنم در اون زمینه از نظر خودم، تونستم موفق بشم و بالا برم.

جاهایی هم که نتونستم موفقیته رو کسب کنم با دیدی که داشتم یا زمینه ها و راه هایی برای پیشرفتم شده یا کمترینش همون تجربه که بسیار کمک کننده است نصیبم شده.

البته این موضوع هم مهمه شما هم مثل من به قضیه نگاه کنید و اگر نتونستین پیروز بشین زانوی غم بغل نکنید و از همون شکست نتایج و به دست بیارین.

در هر صورت ان شاء الله موفق باشید.