جذابیت کلام با 3 راهکار بی نظیر

جذابیت کلام یکی از فاکتور هایی هست که به افزایش اعتماد به نفس ما خیلی کمک می کنه. درواقع بهتره اینطور بگیم که ما برای افزایش اعتماد به نفس، نیاز به فن بیانی قوی و جذابیت کلام داریم. در این مقاله از آکادمی گلوف قصد داریم به 3 گام طلایی بپردازیم برای جذابیت کلام. با به کار گیری راهکار های این مقاله، علاوه بر این که اعتماد به نفس در وجودت تقویت میشه، همچنین گفتار و کلام تو هم بسیار جذاب و تاثیر گذار میشه. پس بدون اتلاف وقت بریم سروقت قدم ها …

جذابیت کلام

محتوای کلام ما خیلی مهمه، اما مهم تر اینه که این محتوا رو چطور ارائه می کنیم! گاهی برای ما پیش اومده از موضوع کلام یک نفر خوشمون اومده، اما انقدر با فن بیانی ضعیف و حتی روی مخ اون موضوع رو توضیح داده که ما تصمیم گرفتیم ادامه حرف هاش رو گوش نکنیم. پس فن بیان قوی و جذابیت کلام مسئله بسیار مهمیه و یکی از فاکتور های اصلی عزت نفس و اعتماد به نفس به حساب میاد. لذا ما هم به جهت افزایش اعتماد به نفس و هم به جهت رسیدن به قدرت تاثیرگذاری، باید به جذابیت کلام بپرداریم و روی فن بیانمون کار کنیم. جذابیت کلام، فن بیان و حتی زبان بدن از جمله مسائلی هستن که ما به طور مفصل در دوره عزت نفس گلوف بهشون پرداختیم.

آواها و صداهای اضافی را حذف کن

بسیار خب، بریم برای اولین گام رسیدن به جذابیت کلام. یکی از چیز هایی که به شدت جذابیت کلام ما رو از بین میبره، سر و صداهای اضافی هست که بین جملات بیان می کنیم! صداهایی مانند: اِاِاِاِاِاِاِاِاِاِ، آآآآآآآآآ، اووممممم و …! یعنی بین جملاتی که بیان می کنیم به طور ناخودآگاه این صداها رو هم بیان می کنیم و همین مسئله به شدت کیفیت کلام و بیان ما رو کاهش میده. تصور کن من موقع تدریس اینطور صحبت کنم:

بچه ها فن بیان اِاِاِاِاِاِاِاِاِاِاِ یکی از فاکتور های اصلی برای تقویت عزت نفسه. آآآآآآآآآآ آها حالا مسئله ای که باید بهتون بگم اِمممممم اینه که شما برای داشتن روابط قوی هم اومممممم به فن بیان و جذابیت کلام نیازدارید …!

حتی خوندن همین یک خط جمله با چنین فن بیانی هم اعصاب آدم رو به هم میریزه! حالا تو تصور کن من با همین استایل بخوام ساعت ها برای بچه ها صحبت کنم. واقعا کسی سر کلاس می مونه؟ یا کسی تا انتهای دوره ها رو گوش می کنه؟ باور کن نه. خب قبل از این که بهت بگم راهکار حذف این صداهای اضافی چیه، باید اول ببینیم اصلا چرا ما عادت کردیم بین جملاتمون این اصوات رو بیان کنیم؟

خب دلیل اولش اینه که ما فکر می کنیم کلا سکوت موقع حرف زدن غلطه، تصورمون بر اینه که تمام جملات ما باید پشت سر هم و بی مکث باشه و مثل خواننده های رپ که سریع میخونن، ما هم فکر می کنیم اصولی صحبت کردن اینگونه هست. دلیل بعدی هم اینه که ما فکر می کنیم طرف با گوش دادن به حرف های ما داره وقتش تلف میشه! پس به همین جهت با عجله و اینطور صحبت می کنیم تا زودتر حرفمون تمام بشه که مبادا وقت طرف مقابل هدر بره. همچنین گاهی هم فکر می کنیم ممکنه اگر لحظه ای سکوت کنیم، طرف مقابل حوصله اش سر بره.

خب در رابطه با دلیل اول باید خدمتت عرض کنم چیزی که اصولی نیست، همین سر و صداهای عجیب و غریبه که تو بین کلامت بیان می کنی. فن بیان حرفه ای به این صورته که شما جملات رو شمرده و به ردیف و مرتب بیان کنی، کیفیت بیان مهم تر از سرعت بیانه. ثانیا، نفس گیری بین جملات امری طبیعیه! مشکل اینجاست که تو فکر می کنی حتی در حد نفس کشیدن هم نباید مکث کنی!

و اما در رابطه با دلیل دوم هم باید خدمتت عرض کنم اگر فکر می کنی یک نفر با گوش دادن به حرف های تو داره وقتش تلف میشه، پس این تفکر ناشی از اعتماد به نفس و عزت نفس پایین توئه. وگرنه یک نفر یا کلا تمایلی به صحبت های من نداره، یا اگر هم تمایل داره پس دیگه با اشتیاق به حرف های من گوش میسپره. پس روی اعتماد به نفس و عزت نفس خودت هم کار کن تا این تفکر های مخرب رو هم از بین ببری.

و اما حالا راهکار چیه؟ برای این که این سر و صداهای اضافی رو از بین کلامت حذف کنی، تنها راهش اینه که آگاهانه بعد از هر جمله سکوت کنی. یعنی همونجایی که میخوای بگی اِاِاِاِاِاِاِاِ، همینجا آگاهانه سکوت اختیار کن. به همین راحتی. دقت کن که دارم میگم این کار باید “آگاهانه” انجام بشه. چون بیان این صداهای اضافی تبدیل شده به عادت برای تو، و لازمه که با رفتار آگاهانه تغییرات رو ایجاد کنی و انقدر به شیوه درست حرف بزنی تا سکوت بشه عادت و این صداهای بی هوده حذف بشن.

خوده من هم در گذشته همینطور بودم. اما بعد از کسب همین آگاهی ها، دیگه در طول روز تمام سعی ام بر این بود آگاهانه بین کلام و گفتارم بجای این صداهای اضافی، فقط سکوت کنم، و انقدر این روند رو تکرار کردم که حالا دیکه سکوت و مکث بین جملات برای من عادی شده و به طور ناخودآگاه من اینطور صحبت می کنم.

تکیه کلام ها را حذف کن

در گام دوم برای جذابیت کلام، باید تکیه کلام رو حذف کنی. تکیه کلام کلمه ای هست که ما در جملات خودمون به طور افراطی اون رو تکرار می کنیم و جالبه که خودمون نه می فهمیمش و نه می شنویمش. فقط به طور ناخودآگاه لا به لای جملات بیانش می کنیم.

کلماتی مانند: درواقع، میدونی؟، به اصطلاح، خب؟، چیز، طبیعتا، و … .

برای مثال به جمله زیر دقت کن:

درواقع مسئله ای که وجود داره درواقع اینه که، ما باید اهمیت فن بیان در عزت نفس رو جدی بگیریم. چون درواقع اگر این فاکتور رو نداشته باشیم در روابط به مشکل می خوریم و اصلا درواقع نمی تونیم تاثیر گذار باشیم!

با خوندن جمله بالا احتمالا حالا متوجه شدی منظور از تکیه کلام دقیقا چیه. پس من نمی دونم توام از این دست تکیه کلام ها داری یا نه، ولی اگر داری پس باید این رو هم از کلامت حذف کنی. من خودم در ابتدای مسیر تدریس، تکیه کلامم کلمه “خب؟!” بود. یعنی بعد از هر یکی دو جمله می گفتم خب؟؟؟، و به جایی رسید که دیگه شورش دراومد و به همین جهت به صورت آگاهانه جذفش کردم و حالا دیگه هیچ تکیه کلامی ندارم و سعی می کنم از کلمات در جای درست و به اندازه استفاده کنم.

همین کلمه “درواقع” که مثالش رو بالا زدم، تکیه کلام یکی از همکاران من بود. یعنی خداشاهده انقدر این کلمه رو بین گفتارش و بین صحبت هاش تکرار میکرد که اصلا مخاطب نمی فهمید این بنده خدا داره راجع به چی صحبت میکنه! حتی خود منم که همکارش بودم، تحمل شنیدن حتی دو دقیقه از حرف هاش رو نداشتم چون اصلا انقدر کلمه “درواقع” رو تکرار میکرد که ذهن من ناخودآگاه تمام توجهش معطوف به این کلمه میشد و بقیه جملات اصلا شنیده نمی شد.

خب این روند باعث میشه نه تنها مخاطب چیزی از محتوای حرف هاش نفهمه، بلکه خیلی زود حوصلش از بین میره و خسته میشه. درواقع همونطور که یک فرد با جذابیت کلام و فن بیان قوی می تونه کاری کنه که مخاطب مشتاقانه ساعت ها پای حرف هاش بنشینه، از این طرف یک نفر با همین ضعف های کلامی کاری میکنه که مخاطب حتی تحمل شنیدن دو دقیقه از حرف هاش رو هم نداشته باشه.

این ها رو گفتم که بگم اصلا جذابیت کلام به کنار، اگر این باگ در گفتار توام وجود داره پس باید بدونی که این مسئله باعث میشه حتی بیانت برای دیگران خسته کننده هم باشه. داشتن یک تکیه کلام اینچنینی باعث میشه مردم حتی از کلام و گفتارت فراری بشن! پس به صورت آگاهانه این تکیه کلام رو هم در ابتدا کمرنگ تر کن و در نهایت کاملا حذفش کن. دقت کن انتظاری نیست که یک دفعه از بین بره، باید آگاهانه و به مرور کمرنگ تر بشه و در نهایت حذف بشه. تمام این راهکار ها باید با خودآگاهی پیاده بشه تا در نهایت به عادت تبدیل بشه.

مکث های به جا داشته باش

و اما آخرین قدم برای رسیدن به جذابیت کلام هم اینه که بعد از هر جمله مهمی که بیان می کنی، یک مکث کوتاه داشته باشی. همونطور که گفتم، اکثر افراد فکر می کنن سخنوری و گفتار حرفه ای به این صورته که به صورت رگباری پشت سر هم حرف بزنن، درحالی که این نگرش کاملا غلطه و اصلا همین شیوه صحبت کردن خودش جذابیت کلام رو از بین میبره. پس داشتن مکث های به جا بین کلمات و جملات، جذابیت کلام رو در تو بسیار افزایش میده. همونطور که گفتم، یکی از جاهایی که میتونی مکث کوتاهی داشته باشی، دقیقا بعد از بیان یک جمله مهم هست.

مکث بعد از بیان یک جمله مهم، جذابیت کلام تو رو حیلی افزایش میده. دلیلش هم اینه که درواقع تو به مخاطب این رو می فهمونی که تنها انتقال اطلاعات برات مهم نیست و برات مهمه که اون درباره حرف های تو فکر کنه! وقتی من بعد از بیان یک جمله مهم مکث می کنم، درواقع دارم به تو فرصت فکر کردن میدم تا به خوبی حرفم رو درک کنی و همین مسئله باعث میشه گفتار و کلام من جذاب بشه.

جذابیت کلام با 3 راهکار بی نظیر | کلام آخر

ما برای رسیدن به جذابیت کلام نیاز داریم تا ضعف های مختلف در بیان و گفتارمون رو کشف کنیم و سپس اون ها رو رفع کنیم. همونطور که گفتیم نه تنها ضعف های مختلفی در بیان ما وجود داره، بلکه راه و روش های متعددی هم برای رسیدن به جذابیت کلام وجود داره. اما من در این مقاله تنها به 3 تا از ضعف های اصلی پرداختم که فقط با برطرف کردن همین سه ضعف، تو به گفتار و کلام جذاب و بی نظیری میرسی.

ارادتمند و دوستدار تو، ابراهیم شجاعی