عزت نفس رابطه مستقیمی با باور ها و احساسات ما داره. لذا میشه قاطعانه گفت که این باور های موجود در اعماق ناخودآگاه ما هستند که عزت نفس ما رو می سازن. پس اگر ما به دنبال تقویت عزت نفس هستیم، بهترین کار اینه که باور های سمی و مخرب رو از ناخودآگاهمون بیرون بکشیم و اون ها رو اصلاح کنیم. با توجه به این توضیحات، من در این مقاله ارزشمند از سایت آکادمی گلوف قصد دارم 3 باور قدرتمند و منطقی رو بهت بدم که اگر این باور ها رو در ناخودآگاهت نهادینه کنی، بدون شک عزت نفست تقویت میشه و تغییرات مثبت بی نظیری رو در عزت نفس و اعتماد به نفست تجربه خواهی کرد.
تقویت عزت نفس با تغییر باور ها
خب همونطور که گفتیم، عزت نفس ما به احساساتِ خودمون نسبت به خودمون مربوط میشه. به بیانی ساده تر، این که ما چه احساسی و چه نگرشی نسبت به خودمون داریم، تعیین کننده سطح عزت نفس ما هستند. یعنی هرچقدر که تو احساسات سازنده مثل احساس لیاقت و ارزشمندی، احساس رضایت و احساس توانمندی نسبت به خودت داشته باشی، طبیعتا عزت نفس بالا تری خواهی داشت، و بالعکس، هرچقدر که احساسات منفی و مخربی مثل احساس عدم لیاقت و عدم ارزشمندی، احساس ناتوانی و قربانی بودن، احساس عدم رضایت نسبت به خودت داشته باشی، طبیعتا عزت نفس تو پایین و حتی داغون خواهد بود!
به هر صورت ما برای تقویت عزت نفس باید به آگاهی های منطقی و سازنده برسیم و همچنین این آگاهی ها رو به باور تبدیل کنیم تا این باور های سازنده هم احساسات ما رو نسبت به خودمون درست کنن. پس همونطور که گفتم در ادامه این مقاله قراره 3 باور قدرتمند برای تقویت عزت نفس بهت ارائه کنم که تنها با همین سه باور، عزت نفست رو تا حد چشمگیری مرتفع کنی و به احساس بی نظیری نسبت به خودت برسی. در رابطه با مبحث تغییر باورها ام آموزش های بی نظیری در سایت گلوف منتشر شده که می تونی ازشون بهره مند بشی و با بکار گیری اون روش ها، اقدام به نهادینه کردن این 3 باور قدرتمند در ناخودآگاهت کنی. پس اگر تا اینجای مقاله رو کاملا متوجه شدی و درک کردی، حالا بزن بریم سراغ 3 باور قدرتمند برای تقویت عزت نفس …
تو لایق و ارزشمندی
من همیشه گفتم این باور احساس لیاقت و ارزشمندی در عزت نفس انقدر مهم و ریشه ایه که اکثر مردم فکر می کنن کل داستان عزت نفس همینه! یعنی اگر تو احساس لیاقت نداشته باشی و باور نکرده باشی که ارزشمندی، پس عزت نفس دیگه چه معنایی داره؟ تمام فاکتور های دیگه در مبحث عزت نفس که ما همواره بهشون پرداختیم و می پردازیم، تنها هدفشون همینه که من و تو رو به احساس لیاقت و ارزشمندی برسونن.
آدمی که عزت نفس نداره یعنی درواقع احساس لیاقت نداره و باور نکرده که ارزشمنده. اون فکر می کنه ذره ای لایق خوشبختی نیست و همچنین بر این باوره که ارزشمند نیست و در جایگاه یک قربانی داره زندگی می کنه. و همونطور که گفتم، تمام فاکتور های دیگه در عزت نفس فقط برای این وجود دارن که ما رو به اوج احساس لیاقت و ارزشمندی برسونن.
عزت نفس یعنی من باور دارم که نه تنها من، بلکه همه مردم جهان لایق بهترین زندگی هستند. عزت نفس یعنی من باور دارم ارزشمند ترین مخلوق خداوندم و باید در جایگاه اشرف مخلوقات زندگی کنم. عزت نفس یعنی با توجه به این که من نظرکرده خداوندم و خداوند از روح و توانایی خودش در وجود من دمیده، پس من توانایی خلق زندگیم رو دارم. عزت نفس یعنی من یک خالقم، نه قربانی و من یک آزاد و سازنده ام، نه بازیچه.
پس با توجه به تعاریفی که در بالا برای عزت نفس ارائه دادیم، باید این رو بدونی اگر تو احساس لیاقت نمی کنی، اگر احساس ناتوانی می کنی و همچنین احساس ارزشمندی هم نداری، خب باید این رو بدونی که تو نه ناتوانی و نه بی لیاقتی و نه بی ارزش. تو هیچ کدوم از این ها نیستی رفیق، تو فقط عزت نفس و آگاهی و باور های درست رو نداری. همین …
خداوند در آیه 14 سوره مومنون به نحوه خلق انسان اشاره کرده و در آخر این آیه گفته:
«فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ»
یعنی خدا بعد از آفریدن انسان به خودش گفته آفرین، احسنت به من، عجب چیزی خلق کردم!!! یعنی خدایی که خالق آسمان ها و زمین و تمام جهان هستیه، بعد از خلق انسان به خودش گفته دمم گرم! خوده خداوند هم بابت آفریدن ما به خودش افتخار کرده و انقدر من و تو عزیزکرده خداییم که از روح و توانایی های خودش در ما دمیده و به ما آزادی مطلق و قدرت خلق داده.
این مبحث فلسفی نیست دوست گلم، من دارم بر مبنای قرآن صحبت می کنم. اگر این کتاب الهی رو باور نداری که خب حرفی نیست. اما اگر باور داری، پس این رو بدون که من حرفای خوشگل نمی زنم و تماما دارم بر اساس آیات قرآن صحبت می کنم. در رابطه با کتاب قرآن و عزت نفس معنوی هم در دوره عزت نفس من کتابی بی نظیر رو منتشر کردم به نام «قرآن از دریچه حقیقت». که در این کتاب 112 صفحه ای به زیر و بم سوالات و دغدغه های بچه ها در باره کتاب قرآن و ارتباط با خداوند پاسخ دادم، و باور کن من هم بابت خلق این کتاب ارزشمند به خودم افتخار می کنم!
خب داشتم می گفتم …، خلاصه که تو ارزشمند ترین موجود و مخلوقی و این یک حقیقت محضه. اگر احساس بی ارزشی و بی لیاقتی می کنی، دلیلش اینه که هنوز به توانایی ها و به جایگاه والای خودت پی نبردی و فکر می کنی که توام یک حیوون دوپا هستی که بر اثر اتفاق پا به این کره خاکی گذاشتی.
اصلا تا حالا دقت کردی که چرا برخی از آدم ها حتی از یک حیوان هم حقیر تر و بدتر زندگی می کنن؟ خب چون نگرششون دقیقا همینه و چنین باور هایی دارن. وگرنه آدمی که باور داره جانشین خداوند روی زمینه و مثل خداوند توانایی خلق و ساخت و ساز داره و اشرف تمام مخلوقاته، چنین آدمی با این باور ها که دیگه مثل حیوان زندگی نمی کنه. من اگر باور کنم که خدای روی زمینم، دیگه اصلا به خودم اجازه نمی دم که پست و حقیر زندگی کنم و رفتار کنم. بلکه از تمام وجودم تلاش می کنم که مثل جانشین خداوند زندگی کنم و پیش برم.
پس اولین و مهم ترین باور برای تقویت عزت نفس همینه که بفهمی و باور کنی تو واقعا ارزشمند ترین موجود و مخلوق خداوندی و اشرف مخلوقانی و این یک حقیقت محضه. همچنین باید باور کنی به عنوان نظرکرده خداوند و به عنوان اشرف مخلوقات، تو لایق بهترین و با کیفیت ترین زندگی هستی و لایق بالاترین درجات خوشبختی هستی. همونطور که گفتم در این رابطه در دوره جامع عزت نفس زیاد صحبت کردیم و من کاملا منطقی و مستند به بچه ها ثابت کردم که واقعا ارزشمند و لایقن. پس این از اولین باور قدرتمند برای تقویت عزت نفس.
همه انسان ها ارزشمند هستند!
دومین باوری که باید در وجودت نهادینه کنی همینه که همه آدم ها ارزشمند هستن. حتما الآن بعد از خوندن این جمله تعجب کردی و پیش خودت میگی این چه حرفیه، چطور میشه بگیم همه خوب و ارزشمند هستن درحالی که افراد بسیاری در دنیا دارن غلط پیش میرن و حتی بدترین کار ها رو انجام میدن؟!
ببین رفیق جان، من دارم راجع به ذات و حضو آدم ها صحبت می کنم نه مسیری که پیش گرفتن. همونطور که گفتیم، ذات آدمی از جنس خداونده و هر انسانی اشرف مخلوقاته و لیاقت بهترین زندگی رو داره. منتهی برخی از آدم ها به خاطر عزت نفس پایین و عدم آگاهی، توی زندگی راه غلط و مضر رو پیش می گیرن و من و تو اصلا حق نداریم کسی رو قضاوت کنیم و اصلا حق نداریم خودمون رو با کسی مقایسه کنیم. من بارها و بارها گفتم اگر ما جای اون آدم بودیم شاید حتی خیلی بدتر از اون پیش می رفتیم و اگر کسی غلط پیش میره و حتی بد زندگی می کنه، ما ذره ای حق نداریم قضاوتش کنیم و قاضی فقط خداست.
فقط کافیه که یک نگاه به گذشته آدم های مجرم بندازی تا بفهمی که چرا و چگونه به مسیر غلط هدایت شدن و چرا بد زندگی کردن. ما فقط پوسته ماجرا رو می بینیم و هیچوقت به هسته زندگی اون آدم اشراف نداریم و تمام قضاوت هامون بر مبنای ظاهر ماجراست. پس هر آدمی حق انتخاب داره که از درد و رنج ها و سختی های زندگیش اهرمی بسازه برای رشد، یا این که اهرمی بسازه برای افتادن در مسیر غلط و از جایگاه والای خودش دور بشه. ما آزاد آفریده شدیم و حتی خدا هم در انتخاب ما دخالتی نمی کنه!
یک نفر از رنج ها و سختی ها و آسیب هایی که کشیده پله میسازه برای رشد و تقویت عزت نفسش و برای این که جایگاه والای خودش رو ارتقاء بده، یک نفر هم توسط آسیب ها و درد و رنج ها هدایت میشه به سمت مسیر غلط. و ما حق نداریم کسی رو قضاوت کنیم چون اگر ما جای این آدم ها بودیم به احتمال خیلی زیاد صدبرابر بدتر از اون ها پیش می رفتیم.
لذا اگر آدمی راه کج رو انتخاب می کنه، به این معنا نیست که ارزشمند و خوب نیست! اون هم در جایگاه انسان هر لحظه اراده کنه می تونه بیوفته در مسیر درست و هدایت خداوند. منتها همونطور که گفتم مسیر پر پیچ و خم زندگی هر شخصی رو به طرفی می بره و ما هرگز به جزئیات زندگی آدم ها اشراف نداریم، پس حق نداریم با رفتار و کردارشون اون ها رو قضاوت کنیم.
همچنین تو باید این باور رو نهادینه کنی تا دیگه دست از مقایسه خود با دیگران برداری. تا حالا فکر کردی چرا ما دائما خودمون رو با بقیه مقایسه می کنیم؟ فقط به همین خاطره که می خواهیم میزان ارزش های خودمون رو با ارزش های بقیه بسنجیم و ببینیم ما از کی ارزشمند تریم یا کی از ما ارزشمند تره. حالا این درحالیه که کلا معیارهای ارزش رو هم غلط مد نظر گرفتیم. یعنی به جای پی بردن به ارزش های درونی، فکر می کنیم که تمام ارزش های ما رو عوامل بیرونی تعیین می کنن. عواملی مثل ظاهر، اندام، پول، موقعیت شغلی، جنسیت و و و …
پس وقتی تو این رو بفهمی که به خودیه خود، حضورت به تنهایی ارزشمنده و دنیا به حضور تو نیاز داشته که تو رو به این زندگی دعوت کرده، اونوقت دیگه دائما خودت رو با بقیه مقایسه نمی کنی و تمام توجه و تمرکزت معطوف میشه روی رشد و تکاملت و تلاش می کنی تا ارزش های درونی و لیاقت خودت رو گسترش بدی.
بسیار خب، وقتی که من بفهمم مسیر انتخابی آدم ها و رفتار و کردار اون ها نباید به ما اجازه قضاوت کردن بده و ما باید تمامی انسان ها رو مخلوق خداوند و اشرف مخلوقات ببینیم. اونوقت دیگه به این فکر نمی کنیم که نکنه ما هم ارزشمند نیستیم. بلکه به این فکر می کنیم که خب با توجه به این که همه آدم ها ارزشمند و اشرف مخلوقاتن، پس منم هستم! و حالا تنها باید با انتخاب های درست و افتادن در مسیر درست، این ارزش ها و لیاقت خودم رو توسعه بدم. همین …
همچنین وقتی بفهمم که ارزش های اصلی و حقیقی با ما متولد میشن و ما با نهایتِ ارزش و لیاقت در این دنیا حضور پیدا کردیم، اونوقت دیگه هی خودمون رو با دیگران مقایسه نمی کنیم و می فهمیم که نتایج و عوامل بیرونی تعیین کننده ارزش های اصلی ما نیستند، بلکه اون ها به توسعه ارزش های ما کمک می کنن. یعنی تو اگر الآن چاق هستی، بدون شک در همین استایل هم ارزشمند و لایقی، اما اگر همت به خرج بدی و با ورزش و رژیم به اندام عالی برسی، با این کار ارزش ها و لیاقت خودت رو ده ها پله رشد دادی.
خدا باید مرا به خواسته هایم برساند
و اما آخرین باور درست و قدرتمند برای تقویت عزت نفس هم اینه که خدا باید تو رو به خواسته هات برسونه! احتمالا با خوندن همین یک خط چیز خاصی رو متوجه نشدی. برای همین کمی موشکافانه تر بهش می پردازم. ببین دوست گلم، تا حالا دقت کردی برخی از آدم ها برای درخواست از خدا کلی اشک می ریزن و گریه و زاری می کنن و درکل با هزار التماس و خواهش و اشک ریختن یک خواسته رو به درگاه خدا می برن. به نظرت دلیلش چیه؟
دلیلش اینه که طرف خودش رو لایق این نمیدونه که خدا خواستش رو برآورده کنه و همچنین فکر میکنه حتی در حد یک حیوون هم نزد خدا ارزش و اعتبار نداره، پس حالا برای همین شروع می کنه به التماس کردن و اسرار و خواهش و تمنا و اشک ریختن و گریه و زاری که بلکه خدا دلش بسوزه و به این آدم بی ارزش هم توجهی کنه! درحالی که حقیقت اصلا این نیست.
خدا توی قرآن گفته من این امر رو وظیفه خودم کردم که در لحظه بنده هام رو هدایت کنم و به خواسته هاشون پاسخ بدم. البته فقط کسانی که بنده خدا هستن و به خدا اعتماد و ایمان کاملا دارن. نه افرادی که بندگی خدا رو نمی کنن و اعتماد و ایمان خالصانه هم ندارن.
پس دقت کن خدا گفته من بر خودم مقدر کردم و وظیفه خودم کردم که بنده هام رو هدایت کنم و خواسته هاشون رو برآورده کنم. همچنین گفته که هرکس خواهان عزت و اعتباره، بدونه که عزت ازآن خداست. این یعنی چی؟ یعنی این که اگر عزت و اعتبار و ارزش واقعی رو میخوای پس باید وارد ارتباط و رفاقت با خدا بشی.
خب ما تا اینجا فهمیدیم که اگر واقعا به خدا اعتماد و ایمان درست داشته باشیم، اگر بندگی اون رو کنیم و فقط به خدا متصل باشیم، با این وجود دیگه شک و تردیدی باقی نمی مونه و قطع به یقین توسط خداوند هدایت میشیم و خواسته هامون برآورده میشه. اما وقتی تو انقدر خودت رو خوار و خفیف و حقیر میدونی که حتی لیاقت درخواست از خداوند رو هم در وجودت نمی بینی. پس دیگه چطور میشه به عزت نفس پرداخت؟
اصلا کسی که خودش رو لایق نمی دونه در حدی که حتی یه درخواست ساده از خدا داشته باشه و خودش رو در حدی ارزشمند نمی دونه که خدا بهش توجه کنه، واقعا دیگه عزت نفس در چنین وضعیتی چه معنایی داره؟ توی این وضعیت، گریه و زاری که جای خود، تو حتی اگر خودت رو تیکه پاره کنی هم نتیجه خاصی نمی گیری.
کسی که عزت نفس بالایی داره و عزت نفس معنوی هم داره و رابطه اش با خدا بی نظیره و ایمان قوی هم داره و بنده خداست، نه تنها گریه و زاری و التماس نمی کنه، بلکه مقتدرانه از خدا درخواست می کنه. نه یک درخواست بلکه بی نهایت درخواست رو به خدا عرضه می کنه چون خودش رو بنده و جانشین خدا می دونه و فهمیده که در جایگاه اشرف مخلوقات اینجا نیست تا با خدا رودروایسی داشته باشه، بلکه اینجاست که با همراهی و هدایت خداوند به بی نهایت نتیجه و رشد و تکامل و خواسته برسه.
گویا زمانی مسلمون ها از پیامبر پرسیده بودند آیا درخواست از خدا محدودیت داره یا هر خواسته ای داشته باشیم رو میتونیم به خدا بگیم؟ خداوند هم در قرآن پاسخ داده که هر خواسته کوچیک و بزرگی که داشته باشید رو می تونید از من بخواهید. منتهی به شرطی برآورده میشه که نگاهتون فقط به دست من باشه. نه این که از خدا بخواهی اما جشمت به دست عالم و خاتم باشه غیر از خدا!
پس خدا حتی توی قرآنم گفته هیچ محدودیتی برای درخواست کردن نیست و راستش رو بخواهی رفیق جان ما گاهی با نحوه درخواست کردنمون به خدا توهین می کنیم. خب همین که تو با التماس و گریه و زاری میایی یک خواسته کوچیک و محدود رو به خدا میگی، این یعنی خدا رو خسیس و مغرور و زورگو تلقی میکنی!!!
میدونی میخوام چی بگم؟ میخوام بگم یه طوری از خدا درخواست کن که هم خودت احساس غرور و لیاقت کنی و هم خدا خدایی کنه! پس خواسته های نامحدود و بزرگ داشته باش تا هم خدا کِیف کنه و هم خودت احساس لیاقت و ارزشمندی کنی. تک تک خواسته هات رو هم مثل یه رفیق به خدا بگو نه مثل یه موجود پست و حقیر و بی ارزش!!!
لب کلام، خداوند فدرت مطلق این جهانه، همچنین به تو از قدرت های خودش داده، تو رو اشرف مخلوقات و جانشین خودش کرده و خداوند عاشق توئه، پس با تمام این تفاسیر خدا بااااااااااااید خواسته های تو رو برآورده کنه و این چیزیه که حتی خودش هم توی قرآن تایید کرده.
پس در اجابت خواتسته ها توسط خداوند شکی نیست. اما مسئله اینه که خدا به اندازه لیاقت هر کسی خواسته اهش رو برآورده می کنه، خب وقتی من ذره ای احساس لیاقت و ارزشمندی نمی کنم، طبیعتا نباید انتظار پاسخ از سمت خدا رو داشته باشم. وقتی من خودم چنین دیدگاه حقیری به خودم دارم دیگه چرا انتظار دارم خدا من رو لایق ببینه و به من توجه کنه؟!
پس این مدلی از خدا درخواست کن، با عزت نفس و با ایمان کامل و مثل یک رفیق و بنده. وقتی اینطور درخواست می کنی، ناخودآگاه خودت رو خیلی بزرگ تر از خواسته هات می بینی و همین باور هم باعث میشه سریع تز خواسته هات بهت داده بشن.
3 باور قدرتمند برای تقویت عزت نفس | کلام آخر
نبوده همین سه باور که در این مقاله بهشون پرداختیم به تنهایی عزت نفس ما رو نابود می کنه! یعنی درواقع همین سه باور قدرتمند، جزء ریشه های اصلی عزت نفس در وجود ما هستند. پس من بهت قول شرف میدم با کار کردن روی همین باور ها و نهادینه کردنشون در ناخودآگاهت، تو به سطح بالایی از عزت نفس خواهی رسید.
برات آرزوی بهترین ها رو دارم،
دوستدار و ارادتمند تو، ابراهیم شجاعی
