شناسایی باورهای مخرب، اولین گام برای اصلاح باورهای ذهنی محسوب میشه. لذا در این مقاله قراره در کنار هم به یکی از ساده ترین و بهترین روش های شناسایی باورهای مخرب بپردازیم. زمانی که یک فکر به طور مکرر تکرار بشه و بارها و بارها براش منطق هایی ارائه بشه، در نهایت اون فکر به یک باور در ذهنِ ناخودآگاه تبدیل میشه. و تو باید اینجا بدونی که تمام زندگی و شخصیت ما رو همین باورها و برنامه های درون ناخودآگاهمون کنترل می کنن. هر شرایط شخصیتی و زندگی که تو الآن داری تجربه می کنی دقیقا حاصل مجموعه باورها در ناخودآگاه ذهنت هست.
در دوره جامع عزت نفس گلوف ما کاملا با صفر تا صد مبحث باورها آشنا شدیم و در دوره عزت نفس به تمامی راهکارها برای شناسایی باورهای مخرب و همچین برای تغییر این باورها آموزش های لازمه به طور تخصصی و حرفه ای ارائه شده. حالا در این مقاله همونطور که گفتیم، اولین قدم برای تغییر باور ها همینه که ما به شناسایی باورهای مخرب بپردازیم و این باورهای غلط رو استخراج کنیم. چون تا زمانی که به ریشه مشکل پی نبریم، طبیعتا نمی تونیم اقدامی در راستای اصلاحش انجام بدیم. پس من در قدم اول باید ببینم که اصلا توی ناخودآگاهم دقیقا چه خبره و لیستی از باورهای مخرب رو استخراج کنم، و در قدم دوم اقدام کنم برای اصلاح و تغییر این باورهای مخرب.
شناسایی باورهای مخرب
بسیار خب، فکر می کنم به اندازه کافی مقدمه چینی کردیم و حالا وقتشه دیگه مستقیم بریم سر اصل مطلب. یعنی یادگیری نحوه شناسایی باورهای مخرب. ببین دوست گلم، تنها کاری که تو باید انجام بدی اینه که نسبت به کلام و گفتارت آگاه بشی. یعنی اگر تا به حال ذره ای روی کلام و گفتارت آگاه نبودی و همینطوری ناآگاهانه حرف میزدی، پس از این لحظه به بعد دیگه نباید اینطور باشه و تو باید کاملا آگاه بشی نسبت به تک تک کلماتی که بر زبانت جاری میشه.
یک جمله خیلی طلایی میخوام اینجا بهت بگم. تو باید این رو بدونی که کلام و گفتارت دقیقا مثل مانیتوری هست که داره ناخودآگاه تو رو به نمایش میزاره. یا میشه گفت مثل یک بلندگویی هست که ناخودآگاهت رو فریاد میزنه. متوجه شدی چی میگم؟! تک تک باورها و پارادایم هایی که در لایه های زیرین ناخودآگاهت وجود دارند و مخفی هستند، از طریق کلام و گفتار خودشون رو نمایان می کنن. پس برای شناسایی باورهای مخرب فقط کافیه تو خودآگاهی رو در وجودت فعال کنی و تک تک کلماتی که در طول شبانه روز بیان می کنی رو رصد کنی.
مهم نیست که با کی حرف میزنی. با دوستت و رفیقت، با فامیل یا همکار و یا حتی اصلا با خودت! به هر صورت مهم اون کلام و گفتاری هست که تو بیان می کنی و یا حتی در ذهن خودت اون رو زمزمه می کنی. یعنی میخوام بگم حتی افکاری که در ذهنت هم زمزمه میشن و بر زبانت جاری نمیشن، حتی همین ها هم مثل مانیتوری هستند که وضعیت ناخودآگاهت رو به نمایش میزارن. یعنی اگر دوست داری متوجه بشی که دقیقا چه بازی ای در اعماق ناخودآگاهت در جریانه، فقط کافیه که به این مانیتو با دقت نگاه کنی!
به عنوان مثال:
مثلا دوستت ازت می پرسه اوضاع کسب و کارت چطوره؟ در جواب تو هرچیزی که میگی دقیقا همون شرایطی هست که در ناخودآگاهت در جریانه و به بیانی ساده تر تو تک تک باورهات در رابطه با کسب و کارت رو بیان می کنی. مثلا میگی والا چی بگم! شرایط بازار فعلا داغونه و مشتری نیست و از طرفی هم کار من نیاز مبرم جامعه نیست برای همین مردم زیاد پیگیر نیستن و علاوه بر این ها توی کار ما هم دست خیلی زیاد شده و به سختی میشه رقابت کرد، همچنین توی کار من فلانی و فلانی هستن و کل بازار رو دست گرفتن، دیگه تا اون ها هستن کسی سمت ما نمیاد و …
در همین چهارتا جمله کوتاه به راحتی میشه باورهای مخرب رو شناسایی کرد:
- مشتری نیست (کمبود پول، مشتری و متقاضی)
- کار من نیاز جامعه نیست و در اولویت زندگی مردم نیست
- رقیب زیاد شده و با این وجود من بین این همه همکار حرفی برای گفتن ندارم
- بازار فقط دست عده معدودی هست و اون ها بازار رو کنترل می کنن
یا مثلا ممکنه یک نفر دچار بیماری جسمانی باشه و فامیلش ازش بپرسه که چه خبر، اوضاع سلامتیت چطوره؟ بیماریت بهتر نشد؟ فرد در جواب میگه نه والا بیماری من مادرزادیه و درمانی براش نیست و کلا لاعلاج هست. از طرفی خیلی اذیت هستم چون این بیماری به شدت محدودم کرده و نمیزاره رشد کنم و تمام زندگیم شده سر و کله زدن با این بیماری و همچنین باید هر روز این داروها رو مصرف کنم تا بیماری وخیم تر از این نشه و …
باورهای محدود کنند در همین مکالمه کوتاه:
- بیماری من لاعلاجه و هیچ درمانی براش نیست!
- بیماری من رو محدود کرده و من بخاطر وجود بیماری نمی تونم پیشرفت کنم
- حال خوب و آرامش و سلامتیم وابسته به مصرف دارو هاست
- همین که بیماری وخیم تر نشه من راضی ام و اصلا حتی به سلامتی فکر هم نمی کنم!
حالا این ها مثال بود دوست گلم. مثلا در مثال دوم شاید پیش خودت بگی که خب این ها که باور محدود کننده نیستن، دیگه شاید یک نفر واقعا بیماریش لاعلاج باشه و نتونه کاری انجام بده. لذا در این رابطه من پیشنهاد می کنم بعد از مطالعه این مقاله بری و بیوگرافی بنده رو مطالعه کنی و همچنین بیوگرافی افرادی رو که به عجیب ترین و شدید ترین بیماری ها با همین تغییرات ذهنی غلبه کردن یا حتی افرادی که با وجود محدودیت جسمانی شدید، اما به کلی موفقیت و پیشرفت رسیدن.
پس اگر دقت کنی همونطور که گفتم، کلام و گفتار تو مثل یک بلندگو، تمام باوررهای ناخودآگاه تو رو فریاد میزنه و تو تنها کاری که باید بکنی همینه که از این به بعد ناآگاهانه و بی توجه صحبت نکنی. یعنی همون کلامی که به ذهنت میرسه و می خواهی بیانش کنی دقیقا همون باوری هست که در ناخودآگاهت وجود داره. مثلا در پاسخ به سوال دوستت که میگه اوضاع کسب و کار چطوره؟ این تو نیستی که میگی “کار من نیاز جامعه نیست”. بلکه این ناخودآگاه تو هست که بهت فرمان میده این رو بیان کنی!
شناسایی باورهای مخرب با یک روش ساده | کلام آخر
بعنوان ختم کلام، گام اول اون مبحثی که می خواهی در راستای اون به شناسایی باورهای مخرب بپردازی رو انتخاب کن. مثلا مبحث کسب و کار، یا سلامتی یا روابط و … . حالا که زمینه رو انتخاب کردی باید در قدم دوم طبق آموزش همین مقاله شروع کنی به شناسایی باورهای مخرب. من پیشنهاد می کنم طی چند روز هر چیزی که در رابطه با اون مسئله به ذهنت میرسه و راجع بهش حرف میزنی و جملاتی که بیان می کنی رو بنویسی. حالا در یک دفترچه یادداشت یا اصلا توی نوت پد گوشیت. بعد از چند روز، تو یک لیست مفصل از باورهای ناخودآگاهت رو در اختیار داری که میتونی اقدام به اصلاح اون ها کنی.
دوستدار و ارادتمند تو، ابراهیم شجاعی
